History Channel yapımları, adından anlaşılacağı üzere tarih severlere hitap eder. Geçen sezon yayın hayatına başlayan Vikings, bu yargıyı yok etmiştir ve izlemeyen herkese tavsiye ediyorum. Bu dizinin öne çıkan özelliğiyse İskandinav dünyasına karşı tarafsız bakış açısına sahip olmasıdır. Bu oldukça önemli çünkü Avrupa’nın gözünden baktığımızda bu kavim barbar, katil, cani olarak gözükür. Hâlbuki bunlar çiftçi, adetlerine bağlı, kendine has işleyen bir adalet sistemine sahip bir topluluktur. Ne yazık ki gördüğümüz, izlediğimiz ve dinlediğimiz birçok eğlence ürününü Batı’nın taraflı gözlerinden görürüz. Bu enteresan kavim de hakkına düşen payı almıştır. Maalesef CastleStorm, en azından başlarında bu mentalitede bir hikâyeye sahip. Gerçi öykü ilerledikçe oyun bu havadan kurtuluyor ama bunun bir önemi yok, burada amaç gülmek.



Vikinglere yapılan bu hor görüden duyduğum rahatsızlığımı dile getirdiğime göre artık oyuna geçebilirim. Öncelikle oyun alanımız iki boyutlu. Buraya “er meydanı” diyebiliriz ve karşılıklı iki kale mevcut. Birkaç bölüm dışında her bölümün amacı ya kale kapısındaki bayrağı alıp kendi kalemize getirmek ya da düşman kalesini yerle yeksan etmek... Bunu da kalelerin kapısını koruyan, menzili karşı kaleye kadar uzanan birer büyük tatar yayıyla yapıyoruz. (“Bu iki kale neden birbirine bu kadar yakın?” diye sormayın.) Gelin, öncelikle tatar yayının cephanesine göz atalım.



Klasik olarak tek ve üçlü olarak atabileceğimiz oklar, patlayan elma, koyun, kaya parçaları, kartal; bunlar krallık tarafı. Bir de Vikinglere özel cephane mevcut ki bunlar ok, zırh parçaları, yaban domuzu, düşmanı bir hindiye çeviren iksir şişesi, bomba, buz parçaları gibi seçeneklerden oluşuyor. Oyunda iki tarafı da kontrol ediyoruz diyerek hikâyeden bahsetmeyip tekrar oynayışa geçelim.



Düşman kalesini tatar yayıyla yıkmak mümkün ama oyun sizden her zaman bunu istemiyor. Bazen de bayrağı kapıp kendi kalenize taşımak çok daha kolay oluyor. Bayrağı ele geçirmek için kalenin askerlerini kullanıyoruz. Cephaneler gibi iki taraf için farklı birimler de mevcut ve bu farklılıklar hem görsel açıdan, hem de bazen oynayış açısından kendini gösteriyor. Kurtlar, eşek sürücüleri, şövalyeler, Viking savaşçıları... Ama en güzel eşleşme ejderha ile griffin arasında olmuş. (Tahmin edebileceğiniz gibi griffin kraliyet tarafında.)



Askerleriniz ilerlerken onlara büyülerle destek sağlamanız mümkün. Düşmanı dondurabilir, bir anda gökyüzünde ortaya çıkan bir mızrakla delebilir, askerinizi iyileştirebilir ve oyunun sonunu getirebilirseniz elde ettiğiniz lazerle düşmanı delip geçebilirsiniz ama büyülerden en güzeli, kahramanınızı savaş alanına ışınlamak. İşte o zaman oyunun çehresi değişiyor ve oyun iki boyutlu aksiyona dönüyor. Ne yazık ki kahramanın savaş alanındaki süresi kısıtlı...



Kısıtlardan biri de her savaşta cephanelerden, büyülerden ve birimlerden beşer çeşit seçme zorunluluğu. Seçimde dengeyi iyi ayarlamak gerekiyor. Her oyun dinamiğinin belli bir soğuma süresi var; kimisinde oku seri bir şekilde atmak mümkünken, kimisinde bombayı tekrar atmak için belli bir süre geçmesi gerekiyor. Bazı dinamikler de birini tamamlıyor. Örneğin, düşmanları önce dondurup sonra onların üstlerine buz parçaları bıraktığınızda parçalanıyorlar. CastleStrom çok kafa yormaya gerek olmayan bir çeşitliliğe ve dengeye sahip olsa da tekdüze bir yapım da değil.







CastleStrom’un tanıtımlarını izlediğimde oldukça heyecanlanmıştım ama hikâyenin girişinden sonra oyuna ön yargıyla devam ettim. Oyun ilerledikçeyse bunun gerçekten bir ön yargı olduğunu gördüm çünkü öykü namına bir şey olmadığı gibi iki tarafı da oynamak içimi rahatlattı. Gelin görün ki bütün özelliklerin geliştirilebilmesine ve kalemizi tasarlayabilmemize rağmen CastleStrom hep aynı aksiyonun döndüğü bir oyun ki ancak kafa dağıtmak için oynanır. Tek parçalık müzik içeriğinden ve olmayan seslendirmelerden bahsetmiyorum bile.

Oyun indirme linki ile beraber sitede paylaşılacaktır..